حدیث صالححدیث صالح، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به خبری که صلاحیت استدلال داشته باشد، گفته می‌شود. ۱ - توضیح اصطلاحاصطلاح حدیث صالح از اصطلاحات اهل سنت است. برخی از اهل سنت آن را سومین قسم از اقسام اولیه حدیث برشمرده و کثیری از آنان آن را ملحق به صحیح دانسته‌اند. ۲ - تعریفدر ذیل به برخی از تعاریف آن اشاره می‌شود: ۱- مراد از آن حدیثی است که صلاحیت استدلال دارد. ۲- حدیثی است که در سند متصل آن راوی مجهول الحال بوده و خالی از علت قادحه باشد. ۳- حدیثی است که در آن موجب وهن وجود نداشته باشد. این نوع حدیث را به آن جهت صالح نامیده‌اند که صلاحیت احتجاج و استدلال دارد. ۳ - درجه حدیث صالحدرباره مرتبه و درجه حدیث صالح، اقوال ذیل مطرح است: ۱- حدیث صالح مشترک بین صحیح، حسن و ضعیف معتبر است. ۲- حدیث صالح به لحاظ مرتبه از حدیث حسن پایین‌تر است. ۳- حدیثی است که به درجه صحیح نرسیده است. [۱]
کلباسی، ابوالهدی، سماء المقال، ج۵، ص۱۳۷.
[۲]
تهانوی، ظفراحمد، قواعد التحدیث، ص۱۰۸.
[۳]
مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۱۳۷.
[۴]
مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۱۶۲.
[۵]
مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۷۵.
۴ - پانویس
۵ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حدیث صالح»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۶/۲۹. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی
|